پیش فرض آموزش ابتدایی در استرالیا

آموزش ابتدایی در استرالیا آشنایی با آموزش ابتدایی در استرالیا گزارش از: لیدا کاکیا - کارشناس ارشد تعلیم و تربیت تطبیقی در روزگار ما، همهِ ملتها با هر نظام سیاسی و اجتماعی پیشرفته یا در حال پیشرفت به مسئله برنامه ریزی و اصلاحات آموزشی، با توجه به آخرین روشهای آموزشی و فنی و پیشرفت های علمی جهان، توجه خاص دارند. این توجه تقریباً فراگیر و جهانی است. مطالعه بر روی نظام تعلیم و تربیت سایر کشورها چه از نظر واحدهای آموزش و پرورش، انواع آموزش و پرورش، سطوح آموزش و پرورش و.... به ما کمک می کند تا دریابیم دیگران در راه ساختن نظام های نوین آموزشی خود چه اقداماتی را به عمل آورده اند و چه تدابیری را در جهت اصلاحات آموزشی خویش اتخاذ کرده اند، زیرا امروزه صاحب نظران مآل اندیش تعلیم و تربیت جهان بر این باورند که آگاهی از تحولات و اصلاحاتی که در نظام های آموزشی کشورهای موفق جهان و یا کشورهایی که به دنبال موفقیت، پیشرفت و توسعه هستند، می تواند ضریب اشتباهات برنامه ریزان و مجریان طرح های آموزشی را در تدوین و تنظیم لوایح و طرح های آموزشی، رده بندی مسائل و تعیین اولویت های اجرایی، اعمال روشهای علمی و جذب منابع و اعتبارات مالی کاهش دهد و اداره کنندگان نظام آموزشی را در کشف و تحلیل مسائل تربیتی یاری رساند. لذا در این مقاله آموزش ابتدایی را در استرالیا مورد بحث و بررسی قرار می دهیم. ساختار نظام آموزشی در استرالیا به طور کلی نظام آموزشی در استرالیا بر مبنای 6 تا 7 سال ابتدایی، سه تا چهار سال آموزش متوسطه دورهِ اول و دو سال آموزش متوسطه دورهِ دوم و حداقل دو سال آموزش عالی است. طول مدت آموزش اجباری تا 15 سالگی (در ایالت تاسمانی تا 16 سالگی است.) که مقارن پایان تحصیلات دوره اول متوسطه می باشد. در مجموع هدف از آموزش و پرورش در استرالیا پاسخگویی به نیازهای مختلف جامعه و اولویت دادن به نیازهای آموزشی مناطق آموزشی دورافتاده و محروم است. آموزش ابتدایی آموزش ابتدایی، مرحلهِ اول از دوره اجباری در استرالیاست. با آن که آموزش قبل از سن6سالگی اجباری نیست ولی بیشتر اطفال در استرالیا آموزش خود را از سن پنج سالگی آغاز می کنند و در حدود هشتاد درصد آنها در مدارس دولتی و بقیه در مدارس غیردولتی ثبت نام می کنند. در بیشتر ایالتها در استرالیا، یک کلاس آمادگی یا کودکستان در مدارس ابتدایی وجود دارد. در سرزمین شمالی استرالیا یک مرحلهِ گذر وجود دارد که ساختار ثابتی ندارد و کودکان هنگامی که آمادگی پیدا کنند از این مرحله به کلاس اول ابتدایی وارد می شوند. کودکان در ماه فوریه (بهمن ماه) در کلاس اول پذیرفته می شوند ولی برخی از ایالتها در نیمهِ سال نیز دانش آموز جدید می پذیرند و در سرزمین شمالی و ایالت جنوب ثبت نام پی در پی است و زمانی که دانش آموزی پنج سال تمام داشته باشد از او ثبت نام به عمل می آید. مدارس ابتدایی معمولاً مختلط هستند و تا سن دوازده تا سیزده سالگی دانش آموز می پذیرند. تعداد دانش آموزان به طور متوسط 30 نفر در کلاس است ولی در نواحی روستایی به این میزان نمی رسد. هر دانش آموز به مدرسه محل خود می رود. پنج روز در هفته مدرسه ها دایر است و هر روز به سه تا چهار زنگ تقسیم می شود که در فاصله آن، وقت تفریح داده می شود. تدریس هر روز پنج ساعت طول می کشد که به دروس 20 تا 30 دقیقه ای و ساعتهای خاص ورزشی و تربیت بدنی تقسیم می گردد. معمولاً هر کلاس توسط یک معلم اداره می شود که تمامی دروس منظور شده در برنامه تحصیلی را درس می دهد. در سال های اخیر، تأکید بیشتری بر توجه به خصوصیات و نیازهای فردی دانش آموزان هنگام تدریس شده است و بدین جهت استفاده از روش های نوین تدریس و کاربرد وسایل جدید کمک آموزشی، گسترش زیادی یافته است. دانش آموزان ابتدایی از یک برنامه تحصیلی عمومی پیروی می کنند که مواد آن عبارتست از: آموزش زبان، ریاضیات، علوم مقدماتی، موسیقی، هنر و کاردستی، بهداشت، تربیت بدنی و درس اخلاق یا آموزش دینی. معمولاً درمدارس بزرگ، دانش آموزان بر حسب سن پایه بندی می شوند. اما گرایشی هم وجود دارد که سازماندهی کلاسهای ابتدایی را به نحو دیگری انجام می دهد و دانش آموزان را با اختلاف دو تا سه سال سن به وسیله یک معلم تعلیم می دهند. برنامه درسی توسط وزارت آموزش و پرورش تدوین می گردد اما معلمان مجاز هستند که دروس را تعدیل و به تناسب علاقه و نیاز دانش آموزان آنها را مطرح کنند.در پاره ای از مدارس پیشرو، زبان خارجی در دوره ابتدایی تدریس می شود. باید توجه داشت این ارقام کودکان ثبت نام شده در کلاس آمادگی، مدارس ابتدایی را در بر نمی گیرد. عده این قبیل کودکان در سال مزبور 160 هزار نفر بوده است. مطابق نقشه شهرسازی، هر محله 80 خانواری یک کودکستان یک واحدی دارد و اگر تعداد خانواده ها بیش از این باشد، کودکستان دو واحدی ایجاد می شود. برای هر کودکستان بین 1500 تا 1800 مترمربع زمین اختصاص می یابد و دولت هزینه ساخت و تجهیز اولیه و تأمین مربی و پرداخت بهای آب و برق و تلفن و گاز را برعهده می گیرد. یکی از وظایف اصلی مدیر منطقه، برقراری ارتباط میان آموزش کودکستانی و آموزش ابتدایی است و نظارت بر این که روشهای آموزش کودکستانی مغایر با روشهای آموزش ابتدایی در زبان آموزی و ریاضی نباشد. به عبارتی یک ارتباط هماهنگ و توام میان آموزش قبل از دبستان و آموزش ابتدایی وجود دارد. آموزش باله وکوزه گری نیز برای غنی کردن تجارب آموزشی دانش آموزان به برنامه اضافه شده است. استفاده از تلویزیون، فیلم، ضبط صوت و دیگر امکانات کمک آموزشی کاربرد روزافزونی دارد. وقتی که پس از 6 یا 7 سال تحصیل، آموزش ابتدایی پایان می یابد، کودک به صورت خودکار و با بار علمی کافی به مدارس متوسطه ارتقاء می یابد. همان طور که گفته شد، نقش مدارس غیردولتی در آموزش و پرورش استرالیا قابل توجه است. تحولات 8 سال نشان می دهد که نسبت دانش آموزان ابتدایی در مدارس دولتی در سال 1992 حدود 8/80 درصد بوده است که این نسبت در سال 1998 به 4/76 درصد کاهش یافته است و در مقابل سهم مؤسسات غیردولتی از 2/19 درصد به 6/23 درصد در سال های یاد شده افزایش یافته است. برای روشن شدن چگونگی وضعیت گروه های مختلف مدارس غیردولتی در آموزش ابتدایی، آمار زیر ارائه می شود: تعداد کل دانش آموزان ابتدایی در استرالیا یک میلیون و 848 هزار و 967 نفر، صددرصد. دانش آموزان مدارس دولتی یک میلیون و 454 هزار و 881 نفر، 69/78 درصد دانش آموزان مدارس وابسته به کلیساهای انگلستان 19 هزار و 263 نفر، 04/1 درصد. دانش آموزان مدارس وابسته به کلیساهای کاتولیک 331 هزار و 305 نفر، 92/17 درصد و سایر مدارس غیردولتی 43 هزار و 518 نفر یعنی 35/2 درصد است. برنامه درسی دوره ابتدایی در استرالیا در قالب یک چارچوب کلی مصوب وزارت آموزش و پرورش، توسط مدرسه تدوین شده و به تایید هیأت امنای مدرسه رسیده است. برنامه درسی شامل درسهایی در پرورش فردی و اجتماعی از قبیل پرورش رفتار و خلقیات مطلوب فردی، تعاون و همکاری گروهی، چگونگی استفاده از اوقات فراغت، آگاهی بر جامعه مدرسه و آگاهی بر جامعه بزرگتر دربرگیرنده مدرسه و شهر و کشور می شود. آموزش خواندن و نوشتن، آموزش زبان خارجی (فرانسه)، ریاضی و علوم اجتماعی تربیت بدنی شامل آواز همراه با بازی، رقص محلی، ژیمناستیک، انواع ورزشها، آشنایی با اعضاء بدن و شناسایی وظایف آنها است. بهداشت، هنر و کاردستی که موسیقی و انواع هنرها ازجمله نمایش، نویسندگی، فن بیان و هنرهای مرسوم را در بر می گیرد. با آن که ارتقاء به کلاس بالاتر به صورت عادی و بر حسب سن انجام می گیرد ولی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان به طور مرتب ارزیابی می شود و از آزمونهای استاندارد که به توسط خود معلمان طراحی می گردد، استفاده می شود. علاوه بر آن، در زبان انگلیسی و ریاضی آزمون استانداردی برای سنجش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در مقابل سطح عمومی دانش آموزان کشور به کار می رود. در شروع هر سال تحصیلی، نشستی میان معلمان و والدین برگزار می شود که معلمان برنامه کار خود را تشریح می کنند والدین را در جریان کار خود می گذارند. در طول سال تحصیلی نیز در گزارش کتبی برای خانواده ارسال می گردد و به دنبال آن، نشست دیگری با والدین برگزار می شود. در اوقات دیگر سال نیز گاهی گزارش های خاصی برای خانواده فرستاده می شود و از حضور پدر و مادرها در مدرسه و تماس آنها با آموزگاران استقبال می شود. برنامه تحصیلی هفتگی دانش آموزان در هفته 23 ساعت است که به شرح جدول بین موضوعات مختلف درسی توزیع شده است. ادبیات: زبان آموزی، شنیدن، صحبت کردن، خواندن، نوشتن، کتابخانه، زبان فرانسه،تفحص: ریاضیات، علوم اجتماعی، علوم مذهب و جلسات جمعی و خلاقیت: هنر، کاردستی، موسیقی، نمایش، هنرهای ظریف و بیان

http://worldedu.blogfa.com/